PingWing

Pingwing droomt van een plek waar het minder koud en minder saai is dan waar hij woont. Gelukkig gebeurt er iets geweldigs: Pingwing krijgt de kans om weg te gaan van de Zuidpool! Natuurlijk twijfelt Pingwing geen seconde en neemt hij afscheid om naar de nieuwe plek te gaan. Een plek waar het warmer is, waar er veel meer valt te beleven, een plek met veel meer vrienden en heel veel spannende toffe dingen. Maar het gras is niet altijd groener aan de overkant. Of de warme zee is niet altijd beter dan de ijzige sneeuw, of zoiets.

Vaak vind ik het lastig om erg veel over een prentenboek te vertellen, want er staan vaak zo weinig woorden in. En ik houd juist van heel veel woorden, zodat ik een connectie voel met personages, zodat ik volledig in hun verhaal, hun belevenis, gezogen kan worden. Dat ik voel wat zij voelen, of daar in ieder geval een heel heldere voorstelling van kan maken.

Daarom lees ik prentenboeken meestal voor kort vermaak, stel ik mijn verwachtingen een beetje naar beneden en probeer ik niet op zoek te gaan naar de onderliggende emoties. Dat proberen, daar gaat het nogal eens mis. Zo ook bij deze lieve Pingwing. Ik ging toch weer even de detective uithangen. Met succes. Want ondanks de weinige tekst die misschien niet bij iedereen doordringt, niet meteen begrepen wordt, kwamen er toch wat dingen naar boven bij mij. Woohoo.

Heimwee, verwachtingen, (mislukte) dromen, pas weten wat je mist als je het niet meer hebt. Het komt allemaal voor in dit boek. En laat ik daar nou allemaal ervaring mee hebben. Zoals vele mensen natuurlijk. Maar wat ik er vooral uit haalde (ja ja, toch weer op zoek naar de diepte) was toch wel: niet willen toegeven dat het slecht met je gaat. Zowel aan jezelf als aan anderen. En daarbij de emoties die je voelt niet begrijpen, alles wegstoppen, je nog slechter voelen, nog steeds niks eraan doen. Die hele stomme vicieuze cirkel. Dat maak ik er dan van hè. Als je niet zo’n ikmoetietsvoelentijdenshetlezen-persoon bent als ik, dan geniet je gewoon van de vrolijke illustraties en het hartverwarmende verhaal zonder je bezig te houden met al die lastige dingen. 🤪 

De emoties en realiteit worden ontzettend mooi weergeven in de mooie illustraties die net zo belangrijk, of misschien eigenlijk wel van meer belang zijn (sorry @rickmeijer1979 😉) dan de tekst zelf. Het kleurgebruik, de dieren en de prachtige omgeving op de prenten maken het boek ontzettend aantrekkelijk. Heel leuk is het om te zien dat het boek ook erg modern is, met videobellen en appen. Bij elke bladzijde kan je een tijdje stil blijven staan om te ontdekken welke mooie dingen er allemaal plaatsvinden. De prenten zijn echt een soort kunstwerken. Het is duidelijk dat er erg veel liefde in dit boek is gestopt. Niet alleen bij het maken van de illustraties, maar ook zeker bij het zorgvuldig kiezen van de juiste (vlotte en kindervriendelijke) woorden om de tekst tot een mooi verhaal te maken.    

De liefde is heel goed terug te zien in hoe Pingwing’s ouders omgaan met de situatie die zich afspeelt in het boek. De schijn ophouden hoeft niet, je mag toegeven dat je iets mist en dat iets tegenvalt. Ook al leek het nog zo mooi. Echt niet alles is altijd leuk en gezellig, dat hoeft ook helemaal niet. Eerlijk zijn is veel fijner voor jezelf. En ook voor anderen. Het is oké. Voel wat je voelt en doe waar jij je goed bij voelt.  

Mocht je deze mooie boodschap willen overbrengen aan kinderen, dan is dit boek zeker een aanrader. 🖤 

-

Auteur: Rick Meijer

Illustrator: Jade van der Zalm

Uitgever: Ploegsma