Nachtlampje

Dacht je dat sterren elke nacht vanzelf gaan branden? Nou, dan heb je het mooi mis. Dat is namelijk Stilla haar taak. Zij is de Sterrenmaker. Met veel zorg neemt ze pakketjes met herinneringen aan, waar ze de mooiste sterren van maakt. Die sterren geeft ze een prachtig plekje in de duistere hemel. Om voor altijd te blijven branden. Op die manier wordt niemand vergeten, maar wordt er wel losgelaten. Zo gaat het. Tenminste, totdat er ineens een hondje voor de deur staat... 

Er zijn van die boeken waarvan je meteen weet als je ze ziet, dat je ze ooit moet aanraken, moet hebben, moet lezen. Dit is één van die boeken. De matzwarte (je kan het matte zelfs voelen!) kaft met de prachtige sterren trok meteen mijn aandacht toen ik het voor de eerste keer voorbij zag komen. Ongeveer een week nadat ik het boek op mijn dit-wil-ik-lezen-lijstje had gezet kreeg ik een berichtje van @evamesman. Of ik het boek wilde recenseren. Twee dagen later lag die in mijn brievenbus. Mijn allereerste recensieboek ooit. Mega tof! En ook best wel een beetje spannend.

Bij het boek zat een prachtig kaartje. 'Ik hoop dat je het met net zoveel liefde leest als waarmee ik het geschreven heb,' stond erop. Ik denk dat het aardig is gelukt, om het op die manier te lezen.

Het verhaal gaat over herinneringen, loslaten en de dood. Drie dingen waar ik graag over lees, dingen die ik erg interessant vind. Maar ook drie dingen waarbij ik graag ver de diepte in word getrokken met vele rakende woorden. Bij een prentenboek is dat lastig, want daar staat meestal niet zoveel tekst in. Het verhaal van Stilla had van mij dan ook zeker veel uitgebreider verteld mogen worden. Toch heeft dit boek mij zeker wel kunnen raken!

Want daar was Filo. Filo die mij meteen deed denken aan Toos, mijn hondje dat bij me was sinds mijn tweede en dat ik heb moeten loslaten toen ik achttien jaar was. Dat is nu meer dan 7 jaar geleden, maar ik denk nog regelmatig aan haar. Sinds ik dit boek heb gelezen wat vaker. Het voelt best gek dat ik er nog zo mee bezig kan zijn, maar ik heb veel aan haar gehad. Dat besef ik na de afgelopen drie jaren nog veel meer dan eerder.

En dit bewijst voor mij ook meteen dat het boek gelijk heeft: je kan mensen of dieren loslaten, maar je zult ze nooit vergeten. Herinneringen blijven bestaan.

Het verlangen van Stilla naar een knuffelig en zacht vriendje snap ik zó goed. Iemand waar je alles mee kan delen, de fijne momenten, maar ook de momenten waarop alles mis lijkt te zijn. Iemand die er altijd voor je is en waar je zelf ook voor altijd bij wil blijven. Ik voel het zo erg dat ik bij een bepaald fragment weer het voor mij inmiddels bekende knijpende keelgevoel krijg. Voor mij het fijnste dat er bestaat tijdens het lezen. Want dat gevoel is naast ontspanning de belangrijkste reden dat ik boeken lees. 🖤

Dit boek is een fijne opening om herinneringen aan overleden dierbaren en de daarbij opkomende gevoelens bespreekbaar te maken. Dingen waar je niet altijd bij stilstaat, maar die wel in je hoofd en lichaam ronddwalen. Naast de tekst zijn er schitterende illustraties die de sfeer van het verhaal ontzettend goed weten over te brengen. Zo betoverend dat ze een eigen verhaal kunnen vertellen!

Nachtlampje is een prachtig boek dat je door de sprookjesachtige prenten en de zorgvuldig gekozen tekst bijna laat vergeten dat het zware thema's bevat. Ontzettend mooi gemaakt! 

-

Auteur: Eva Mesman

Illustrator: Lia Visirin

Uitgever: Theatra