Mijn schaduw is paars

‘Een kind heeft geen blauwe schaduw én geen roze schaduw. Hun schaduw is paars! En die schaduw houdt zowel van ‘meisjesdingen’ als van ‘jongensdingen’. Het kind vindt dit heel fijn, vooral omdat hen dus nooit hoeft te kiezen. Maar dan is er een dansfeest op school en moeten de blauwe schaduwen naar links, de roze schaduwen naar rechts. Van de juf moet hen nu gaan kiezen, maar bij welke kant hoort hen thuis? Gelukkig blijken er al snel veel meer kinderen te zijn met andere kleuren schaduw dan roze of blauw: geel, rood, zilver, groen, aquamarijn!’ – queerboeken.nl 

Normaal gesproken schrijf ik mijn eigen samenvatting, maar op de website van queerboeken wordt dit prachtige boek zo mooi omschreven, dat ik bovenstaand stukje wel moest overnemen. 

 ‘Mijn schaduw is paars’ maakt een heel belangrijk onderwerp bespreekbaar. Het maakt namelijk niet uit als je ‘anders’ bent dan de anderen. Als je van zowel dingen die meisjes leuk vinden als dingen die jongens leuk vinden houdt. Als je houdt van sport, dansen, treinen, pony’s, glitters en machines. Waarom zou je moeten kiezen en al het andere uitsluiten? Natuurlijk kan het best moeilijk en spannend zijn om daarvoor uit te komen, maar wanneer je dit eenmaal durft blijkt vaak dat er veel meer mensen zijn zoals jij! En je wordt er veel en veel gelukkiger van als je gewoon jezelf kan, mag en durft te zijn!  

Dit boek is (zowel in de onder-, midden- als bovenbouw) ideaal om het onderwerp ‘non-binairiteit’ bespreekbaar te maken, zonder hier meteen een naam aan te geven. Ook in het boek wordt het woord non-binair niet genoemd. Er wordt überhaupt niet gesproken over gender. Wel worden er stereotype jongens- en meisjesdingen benoemd, maar over vrouwen of mannen wordt hier niet gesproken. Dit wordt enkel weergeven als schaduwen: roze en blauw. Maar deze schaduwen betekenen zoveel meer dan enkel gender, wat ook heel mooi wordt laten zien in dit boek. De blauwe of roze schaduw die personen lijken te hebben, blijkt soms helemaal niet hun echte schaduw te zijn, maar dat wordt pas duidelijk wanneer ze durven hun echte schaduwkleur te laten zien.

‘Alle gezichten staan blij, en niemand schaamt zich. Iedereen is anders en bijzonder en volkomen uniek, geen enkele kleur is sterker dan een andere, en geen elke kleur is zwak.’   

Door alleen dit boek al voor te lezen leren kan je kinderen de boodschap meegeven dat ze niet bang hoeven te zijn om te zijn wie ze zijn, maar ook geef je de boodschap dat je anderen gewoon kunt accepteren zoals ze zijn. Accepteren en met elkaar feesten en blij zijn betekent nog niet dat er iets aan jouw schaduw verandert 😉. 

Na het voorlezen kun je uiteraard dieper ingaan op dit onderwerp. Zorg hierbij wel voor een erg veilige omgeving, wees niet te kritisch als kinderen het niet meteen accepteren. Houd er rekening mee dat niet iedereen even vrijdenkend is opgevoed. Meer dan jouw best doen als leerkracht zijnde kun je niet doen: wees lief voor jezelf en maak het niet meteen jouw doel om acceptatie en lovende reacties van elk kind te verwachten! Zorg er wel voor dat kinderen onderling respect naar elkaar tonen. Iets niet accepteren kan, maar wees er alert op dat hier geen pestgedrag uit voorkomt.  

Er zijn verschillende activiteiten bij dit boek te bedenken: laat kinderen hun schaduw tekenen (op papier of op het schoolplein met stoepkrijt), maak mooie posters met voornaamwoorden die gebruikt kunnen worden, laat kinderen oplossingen bedenken voor als je iets niet durft te zeggen, en praat en luister naar elkaar. Ook is dit boek ideaal voor Paarse Vrijdag (9 december). De dag waarop scholen laten zien dat iedereen zichzelf mag zijn, en dat niemand gepest of uitgesloten mag worden om wie die is.  

Tip: Dit is niet het enige boek dat Scott Stuart schreef over vrolijke schaduw. In ‘Mijn schaduw is roze’ worden het thema ‘transgender’ heel mooi verteld en laten zien.  

-

Auteur & illustrator: Scott Stuart

Vertaler: Edward van de Vendel

Uitgeverij: Pelckmans