Als een jongen een familiefoto mee moet nemen naar school, besluit hij zelf een tekening te maken. Hij verzint drie vaders (een brandweerman, baas van de snoepwinkel en een piraat), twee moeders (een president en een superheld), twaalf broertjes en zusjes en een heleboel huisdieren. Véél leuker dan zijn echte, supersaaie gezin… Toch?
Uh ja. Duh! Natuurlijk is dat veel leuker! Toch?! De jongen in dit boek wordt namelijk met een brandweerwagen naar school gebracht, krijgt snoep bij het ontbijt, de lunch én het avondeten, mag later mee op rooftocht met zijn piratenvader, heeft een enorme kamer met o.a. geweldige verstopplekken hebt (en heel veel boeken en leesplekken!) en heel veel broertjes en zusjes die altijd wel met hem willen spelen, tekenen en gamen. En dan zijn er ook nog huisdieren! Waaronder zelfs een hele zebramanage! Holy moly! Maar het allerleukste is natuurlijk zijn ongelofelijk grote, ongelofelijk gevaarlijke leguaan. Probeer dat maar eens een paar keer heel snel achter elkaar te zeggen. Of het überhaupt één keer heel erg snel je mond uit te laten komen zonder over de woorden te struikelen en jezelf onder te kwijlen. 🤪
Ja, ik snap wel waarom hij al die toffe dingen verzint, want welk kind wil nou niet allemaal van die megagave dingen? Zelfs ik als volwassene werd meteen dolenthousiast bij het bedenken van hoe het zou zijn om zo op te groeien! Het deed me ook denken aan de tekening van een enorm droomhuis die ik vroeger maakte, waarbij aan de ene kant het gezin van bij mijn moeder woonde en aan de andere kant dat van mijn vader. Met in het midden een grote kamer voor mij, zodat iedereen ook gezellig samen kon zijn. Uiteraard met veel huisdieren erbij.
Zo gaat het niet in dit boek, maar die slaapkamer vol boeken, speelgoed, knuffels, dieren, gezelligheid, klim-, speel-, verstop-, en chillplekken? Die wil(de) ik ook wel hoor! Echt te gek! En die dieren! Puppy’s! Wat lijkt het me heerlijk om die allemaal te hebben. En elke dag onder de douche zingen en verplicht élke kat op straat aaien? Awesome! En oké, die leguaan is misschien wel ongelofelijk leuk, maar ik vind het allerleukste wel dat ik op rooftocht zou mogen met mijn piratenvader. Yo ho, yo ho! A pirates life for me!
Maar ja, dat was dus allemaal niet echt. Net zoals vele kinderen vaak allerlei dingen verzinnen die niet altijd helemaal kloppen, heeft ook de jongen er lekker op los gefantaseerd. Tof, maar niet altijd even handig.
🦎
Hij vertelt zelf dat hij niet helemaal eerlijk was:
“𝘖𝘬é, 𝘰𝘬é, 𝘫𝘦 𝘩𝘦𝘣𝘵 𝘩𝘦𝘵 𝘷𝘢𝘴𝘵 𝘢𝘭 𝘥𝘰𝘰𝘳 –
𝘮𝘪𝘫𝘯 é𝘤𝘩𝘵𝘦 𝘧𝘢𝘮𝘪𝘭𝘪𝘦 𝘬𝘰𝘮𝘵 𝘰𝘱 𝘥𝘦𝘻𝘦 𝘵𝘦𝘬𝘦𝘯𝘪𝘯𝘨 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘷𝘰𝘰𝘳.
𝘐𝘬 𝘩𝘦𝘣 𝘮𝘢𝘢𝘳 éé𝘯 𝘷𝘢𝘥𝘦𝘳, 𝘦𝘯 𝘮𝘢𝘢𝘳 éé𝘯 𝘮𝘰𝘦𝘥𝘦𝘳.
𝘏𝘦𝘦𝘭 𝘴𝘢𝘢𝘪, 𝘥𝘶𝘴 𝘪𝘬 𝘣𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘫𝘢𝘭𝘰𝘦𝘳𝘴
𝘰𝘱 𝘴𝘰𝘮𝘮𝘪𝘨𝘦 𝘬𝘪𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘶𝘪𝘵 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘬𝘭𝘢𝘴.”
Vervolgens laat de jongen verschillende gezinnen van zijn klasgenoten zien (met verschillende details die ook in zijn fantasiegezin verworven zijn). Daarna maak je kennis met zijn echte gezin. Zijn echte, supersaaie gezin. Maar klopt dat wel?
Om antwoorden op die vragen te krijgen moet je dit fantastische verhaal gaan lezen én bekijken. Er is heel veel moois in dit prachtige boek te zien! Ook raad ik ontzettend aan om het voor te lezen in de (kleuter)klas! Niet enkel vanwege het erg fijne ritme waarmee het verhaal is geschreven waardoor het heerlijk voorleest, maar ook omdat dit verhaal vol zit met spiegels, vensters, inclusie en diversiteit. Zo belangrijk! Bij het Pabo Leest!-symposium in 2022 zei @pimlammers: ‘𝘋𝘦 𝘩𝘦𝘳𝘬𝘦𝘯𝘯𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘪𝘫𝘥𝘦𝘯𝘴 𝘥𝘦 𝘭𝘦𝘦𝘴𝘦𝘳𝘷𝘢𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘸𝘪𝘭 𝘪𝘬 𝘢𝘢𝘯 𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦 𝘬𝘪𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘷𝘦𝘯.’ en dat is wederom gelukt. Echt een ontzettende aanrader dit!
𝑽𝒓𝒂𝒂𝒈 𝒗𝒂𝒏 𝒅𝒆 𝒅𝒂𝒈: Hoe vaak kan jij ‘𝘦𝘦𝘯 𝘰𝘯𝘨𝘦𝘭𝘰𝘧𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘨𝘳𝘰𝘵𝘦, 𝘰𝘯𝘨𝘦𝘭𝘰𝘧𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘨𝘦𝘷𝘢𝘢𝘳𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦 𝘭𝘦𝘨𝘶𝘢𝘢𝘯’ achter elkaar zeggen zonder over jezelf heen te kwijlen? Ik slechts 4 keer, maar ik ga nog oefenen! 🤤
-
Auteur: Pim Lammers
Illustrator: Natascha Stenvert
Uitgever: Querido