Misjka

'𝘞𝘦 𝘩𝘢𝘥𝘥𝘦𝘯 𝘦𝘪𝘯𝘥𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘦𝘦𝘯 𝘬𝘦𝘶𝘬𝘦𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘦𝘯 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘰𝘯𝘴 𝘸𝘢𝘴, 𝘸𝘦 𝘩𝘢𝘥𝘥𝘦𝘯 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯 𝘴𝘭𝘢𝘢𝘱𝘬𝘢𝘮𝘦𝘳𝘴, 𝘦𝘦𝘯 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯 𝘥𝘰𝘶𝘤𝘩𝘦, 𝘦𝘦𝘯 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯 𝘸𝘤, 𝘦𝘯 𝘻𝘦𝘭𝘧𝘴 𝘦𝘦𝘯 𝘵𝘶𝘪𝘯.'

Roya, haar drie broers en hun ouders hebben na 5 jaar in azc's te hebben doorgebracht eindelijk een huis. Ze mogen in Nederland blijven, hoeven niet meer terug naar hun land waar het gevaarlijk is. Een hele opluchting! Echter ontbreekt er nog één ding in het huis: een huisdier. Het gezin gaat naar de dierenwinkel en Roya kiest een wit dwergkonijn uit: Misjka. Misjka blijkt de sterspeler in het verhaal te zijn, want door Misjka's komst verandert er iets. Er wordt weer gesproken over vroeger, over vrolijke en nare herinneringen, over de vlucht. Misjka zorgt voor meer verbondenheid en liefde binnen het gezin. Maar dan gebeurt er iets vreselijks: op een dag is Misjka verdwenen...

Wauw... Wat een prachtig verhaal! Een verhaal dat enorm ontroert, maar waar ook genoeg humor in zit verwerkt waardoor het, ondanks de zwarte thema's, niet te zwaarmoedig wordt. Het verhaal geeft lezers een bijzondere inkijk in het leven van een sterk gezin dat hun leven in een totaal ander land weer opbouwt, terwijl ze vreselijk veel hebben meegemaakt. Dit wordt op een schitterende manier beschreven die hopelijk veel lezers tot nadenken zet. Mij in ieder geval wel.

Toen ik in groep 1 zat kwam K. bij mij in de klas, ze was samen met haar ouders en twee broers uit Afghanistan gevlucht. Pas in groep 7 werd officieel bevestigd dat het hele gezin in Nederland mocht blijven. Soms probeerde ik me voor te stellen hoe vreselijk het moet zijn geweest om jarenlang in onzekerheid te leven, om bang te zijn dat je toch weer terug moet naar een onveilig land. De angst en onzekerheid leek me (naast de vreselijke gebeurtenissen die plaatsvonden in hun land) altijd het ergst. Pas sinds kort besef ik me hoe erg de vlucht ook heeft kunnen zijn. Maar ook dat er wellicht fijne herinneringen aan thuis verloren zijn gegaan, want heus niet alles was altijd ellendig.  Misschien was de situatie van het gezin van K. wel volledig anders dan het gezin van Roya, maar toch zette het me tot nadenken.

In mijn beleving wordt er bij vluchtelingen vaak gedacht en gesproken over de tijd vóór de vlucht, aan oorlogen en onderdrukking, en daarna over de tijd ná de vlucht: waar de lange periode van opnieuw beginnen en moeilijke processen in een veiliger land beginnen. Wellicht dat er de laatste jaren meer empathie is gewekt door de vreselijke beelden die worden verspreid van kampen en vluchtelingen in veel te kleine bootjes. Toch wordt die reis, in mijn ogen, snel weer vergeten wanneer vluchtelingen veiliger zijn.

Daarom vind ik het enorm belangrijk dat dit verhaal geschreven is. Misjka's verhaal moest verteld worden. Het is zo vreselijk belangrijk om kinderen (en volwassenen) te laten horen wat gezinnen die zijn gevlucht hebben meegemaakt en wat voor effect dit op hun leven in een ander land kan hebben. Ook als ze dit zelf nog niet in woorden kunnen uitdrukken. Door de fijne schrijfstijl van Edward van de Vendel en de emotionele, maar kleurrijke, tekeningen van Annet Schaap is Misjka een ontzettend toegankelijk boek voor kinderen. Misjka zorgt voor liefde en begrip. Een boek dat door iedereen die met kinderen werkt (voor)gelezen zou moeten worden. Echt. 

-

Auteur: Edward van de Vendel & Anoush Elman

Illustrator: Annet Schaap

Uitgever: Querido