De Krieps

'𝘌𝘵𝘦𝘯 𝘫𝘶𝘭𝘭𝘪𝘦 𝘩ui𝘥𝘴𝘤𝘩𝘪𝘭𝘧𝘦𝘳𝘴?'

𝘐𝘬 𝘥𝘶𝘳𝘧 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘵𝘦 𝘬𝘯𝘪𝘬𝘬𝘦𝘯, 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘒𝘪𝘱 𝘸𝘦𝘭.

'𝘞𝘢𝘵 𝘴𝘮𝘦𝘳𝘪𝘨,' 𝘻𝘦𝘨𝘵 𝘛𝘢𝘳𝘳𝘦𝘭.

Dit verhaal wordt vertelt door Peer. Peer is een kriep. Net als alle andere krieps is hij piepklein en heeft hij vier benen, twee armen en twee voelsprieten. Peer woont met zijn familie in een haarzakje op het hoofd van Jet. Maar hij is naar beneden gevallen en zit nu op Jet haar grote teen. NEEEEEE! Dat is heel erg, want voor zo’n kleine kriep is het heel ver van onderen naar boven. Toch moet Peer wel weer naar boven, naar huis. Gelukkig hoeft hij dit niet alleen te doen, want hij komt al snel zijn irritante zusje Kip tegen. Onderweg ontmoeten ze nog andere wezens, zoals de avontuurlijke klimkriep Tarrel, met zijn magische spinnenragtouw. Met z’n drieën maken ze de lange, gevaarlijke en smerige reis terug omhoog. Met veel snot, kots en andere viezigheid...

Wat een fantastisch goor boek is dit! En wat een feestje als je dit mag voorlezen aan een groep kinderen! Dit verhaal bevat alle ingrediënten waarmee je echt wel 95% van de kinderen uit de doelgroep waar het voor is geschreven (6-9 jaar) zult laten smullen van dit boek: humor, smerige dingen, avontuur, een ontzettend beeldende en vlotte schrijfstijl met fijne dialogen en taalgebruik dat perfect aansluit bij de jeugd van tegenwoordig. En een tof extraatje: je leert ook nog wat over het menselijk lichaam!

Tijdens het lezen moest ik wel even doen alsof ik een jaar of zeven was, want doordat het voor best jonge kinderen is geschreven, is het wel een verhaal dat niet enorm de diepte in gaat (wat helemaal logisch is) waardoor ik toch altijd iets meer moeite heb om volledig in het verhaal te komen. Maar mijn zevenjarige-ik had het naar haar zin. En ook mijn volwassen-ik heeft enorm genoten van de gruwelstukjes over bloed en snot en kots.

Van dit idee: 

"'𝘞𝘦 𝘨𝘳𝘢𝘷𝘦𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘨𝘢𝘵 𝘪𝘯 𝘩𝘢𝘢𝘳 𝘩𝘶𝘪𝘥𝘭𝘢𝘨𝘦𝘯.

𝘞𝘦 𝘵𝘳𝘦𝘬𝘬𝘦𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘢𝘥𝘦𝘳 𝘰𝘱𝘦𝘯.

𝘋𝘢𝘯 𝘴𝘱𝘳𝘪𝘯𝘨𝘦𝘯 𝘸𝘦 𝘪𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘩𝘢𝘢𝘳 𝘣𝘭𝘰𝘦𝘥𝘣𝘢𝘯𝘦𝘯.'" 

en blz. 72 werd ik bijna net zo blij als Kromme Kareltje die ziet dat iemand zijn ingewanden en lichaamsdelen niet meer op de plekken zitten waar ze horen te zitten. Bijna, want ik moest zowat kokhalzen bij blz. 72 en dat doet Kareltje niet.

Het lijkt mij geweldig om dit verhaal voor te lezen en iedereen te zien gruwelen. Op dit soort momenten baal ik dan ook wel even dat ik niet een klas heb waar ik elke dag aan kan voorlezen (de rest van aan voor de klas staan mis ik gelukkig niet vaak). Voor wie wel lesgeeft aan een groep 3, 4 en/of 5: lees dit boek voor! En koppel er een toffe biologieles aan. Nodig iemand uit die precies kan vertellen waarom je al die gore dingen in je lichaam hebt (bestaat vast wel, een enthousiasteling die ook vertelt aan jonge kinderen). En nodig Kevin natuurlijk uit op school, want hij is fantastisch!

Naast voorlezen is dit boek ook hartstikke geschikt voor jonge sterke lezers om zelf te lezen vanwege de korte zinnen en de fijne schrijfstijl die ik net al benoemde.

Op blz. 110 en 111 worden er trouwens dingen gezegd die ik heel mooi en rakend vind. Een beetje zoals de kanonskogel bij Mus, maar dan over sorry zeggen en nadenken. Ik hou er zo van als dat soort mooie boodschappen in boeken staan. 🖤

Oja, nog iets leuks: er komt ook een tweede deel! Dat deel gaat 𝘝𝘢𝘯 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘢𝘤𝘩𝘵𝘦𝘳 heten. Ik ben heel benieuwd op wat voor gore plekken het reisgezelschap dan terecht komt... Misschien komen ze wel echte tarrels tegen. Dat zou overigens wel ultra goor zijn... Maar ik heb er zin in! 

-

Auteur: Kevin Hassing

Illustrator: Emanuel Wiemans

Uitgever: Luitingh-Sijthoff