Ravi en de laatste magie

'𝘡𝘦 𝘸𝘪𝘭𝘭𝘦𝘯 𝘷𝘦𝘭𝘥𝘴𝘭𝘢𝘨𝘦𝘯. 𝘌𝘯 𝘷𝘶𝘶𝘳. 𝘌𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘣𝘶𝘳𝘦𝘯 𝘦𝘭𝘬𝘢𝘢𝘳 𝘷𝘦𝘳𝘮𝘰𝘰𝘳𝘥𝘦𝘯. ... 𝘊𝘩𝘢𝘰𝘴 𝘦𝘯 𝘰𝘰𝘳𝘭𝘰𝘨 𝘦𝘯 𝘳𝘢𝘵𝘵𝘦𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘢𝘢𝘯 𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯 𝘬𝘯𝘢𝘣𝘣𝘦𝘭𝘦𝘯. 𝘌𝘯 𝘻𝘦 𝘸𝘪𝘭𝘭𝘦𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘳𝘢𝘯𝘥𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘬𝘶𝘪𝘭 𝘮𝘢𝘬𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘪𝘵 𝘩𝘶𝘪𝘴.'

Na een explosie in hun flatgebouw moeten Ravi, haar broertje en hun moeder tijdelijk in een tehuis voor ouderen wonen. Geen probleem, vindt Ravi, want ze haat de flat waar ze heen zijn verhuisd vanwege haar moeder. Echter doen de bewoners van het tehuis zodra ze aankomen enorm geheimzinnig en vreemd: eerst willen ze de deur niet openen en vervolgens staat één van de bewoners zelfs een levende kikker te roosteren. Als er dan ook nog eens paniek ontstaat omdat de buitendeur even heeft opengestaan wordt het al helemaal raar. De ouderen vertellen dat ze gepensioneerde tovenaars zijn, de laatsten van wat ooit velen waren, en dat iemand hun laatste pot magie heeft gestolen. En niet zomaar iemand, nee: De Nachtheersers! Dit is een trio van de gemeenste (ook stokoude) tovenaars van de wereld die de hele stad willen veranderen in een ellendig slagveld met veldslagen, ziektes, vuur en ratten. En als de wereld vergaat vindt Ravi nooit meer een fijn thuis, dus ze moet ze stoppen! Maar of dat ook op tijd lukt...

Sanne heeft het weer voor elkaar gekregen om een geweldig verhaal neer te zetten! Doordat het redelijk kort is (95 pagina’s) begint het boek met vreemde gebeurtenissen en actie waardoor je er meteen volledig in wordt gezogen. Er is geen tijd om even rustig te gaan zitten, want het probleem in dit verhaal moet snel opgelost geworden voordat de hele wereld vergaat, voordat er ratten gaan knagen aan lijken! Chaos en paniek! Heerlijk dus. Ik vind het echt fantastisch mooi. Het lijkt een beetje op een zaak van Het Ministerie van Oplossingen maar dan met meer dreiging en tijdsdruk. En met nog meer stokoude mensen. En magie.

Gelukkig is er wel tijd om even bij de geheime kamers stil te staan, want die zijn geweldig bedacht en beschreven. Die van Alfons is denk ik mijn favoriet. Tof voor mij dat ik er nadat ik dacht dat juist die kamer als enige niet was geïllustreerd, ik er door Sophie achterkwam dat de kamer gewoon in kleur op het schutblad staat. Gaaf!

Het decor en de sfeer van het verhaal worden ontzettend goed geschetst, zowel met woorden als door het gebruik van de illustraties van Sophie. En die illustraties zijn echt mooi. Het begint natuurlijk al met de cover: een kast vol boeken, magisch uitziende voorwerpen en kikkers die zowel de voor- als achterkant in beslag nemen. Door al die titels en bijzondere objecten word je toch meteen extreem nieuwsgierig naar het verhaal? Ik in ieder geval wel. Naast boeken met titels als 𝘔𝘢𝘨𝘪𝘴𝘵𝘳𝘰𝘭𝘰𝘨𝘪𝘦𝘮𝘢𝘨𝘪𝘦, 𝘛𝘰𝘷𝘦𝘳𝘴𝘵𝘰𝘬𝘬𝘦𝘯, 𝘛𝘪𝘫𝘥𝘳𝘦𝘪𝘻𝘦𝘯 en 𝘉𝘢𝘣𝘢 𝘠𝘢𝘨𝘢 staat er nog iets heel tofs in de kast: 𝙅𝙞𝙥𝙥𝙞𝙚! Dat is natuurlijk één van mijn favoriete boeken, met geniale personages waar ik ontzettend van houd, dus toen ik dat zag vond ik het echt wel mega tof (nu nog steeds trouwens).

De illustraties en tekst vullen elkaar naar mijn mening dus voortreffelijk aan. Er zijn tekeningen die een hele pagina innemen, die iets meer of minder dan de helft van een pagina innemen, en wat kleinere illustraties die naast of tussen de tekst door geplaatst zijn. Samen zorgt het voor een geheel dat het boek bij enkel doorbladeren er al ontzettend aantrekkelijk uit laat zien. Want het zit niet alleen maar vol met ‘saaie’ tekst. Al zijn de boeken die Sanne schrijft natuurlijk nooit saai. Duh.

Doordat het zo vlot is geschreven vlieg je er jammer genoeg doorheen, maar dat betekent ook dat je er gewoon heel snel nog een keer doorheen kunt vliegen. Want dit verhaal leent zich uitstekend om op korte termijn te herlezen. Alles staat namelijk in verbinding met elkaar. Dit wordt op de eerste pagina al beschreven, maar het is ook echt zo. Vogelpoep op een zebrapad kan namelijk best met kwaadaardige tovenaars te maken hebben. Toch?

Nu ik het toch over die kwaadaardige tovenaars heb zal ik nog even vertellen wie mijn favoriet daarvan is. Zonder enige twijfel is dat Zaza. Als je mijn stukkies over boeken waar de pest in voorkomt hebt gelezen weet je waarom. Maar mocht je het even vergeten zijn, na deze uitspraak was ik wel een beetje verliefd op haar: '𝘐𝘬 𝘸𝘪𝘭 𝘻𝘪𝘦𝘬𝘵𝘦. 𝘌𝘯 𝘳𝘢𝘵𝘵𝘦𝘯. 𝘖, 𝘪𝘬 𝘮𝘪𝘴 𝘥𝘦 𝘳𝘢𝘵𝘵𝘦𝘯 𝘻𝘰. 𝘡𝘦 𝘩𝘰𝘶𝘥𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘤𝘩 𝘢𝘭 𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘵𝘦 𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘴𝘤𝘩𝘶𝘪𝘭 𝘪𝘯 𝘷𝘶𝘪𝘭𝘯𝘪𝘴𝘣𝘢𝘬𝘬𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘪𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘳𝘪𝘰𝘰𝘭. 𝘈𝘭𝘴 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘴 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘨𝘢𝘢𝘵, 𝘮𝘰𝘨𝘦𝘯 𝘻𝘦 𝘴𝘵𝘳𝘢𝘬𝘴 𝘸𝘦𝘦𝘳 𝘭𝘦𝘬𝘬𝘦𝘳 𝘥𝘦 𝘴𝘵𝘳𝘢𝘢𝘵 𝘰𝘱. 𝘌𝘯 𝘢𝘢𝘯 𝘵𝘦𝘯𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯 𝘬𝘯𝘢𝘣𝘣𝘦𝘭𝘦𝘯.' Een vrouw naar mijn hart.

Meer over dit boek ga ik helemaal niet vertellen, want je MOET -m echt zelf gaan lezen. Koop een tof kinderboek voor minimaal €13,50 (zoals Jippie!) en krijg dit boek cadeau. Hoe tof is dat? Heel tof. En zelfs als ik dit boek had moeten kopen had ik het gedaan. Het is echt heel erg leuk en spannend en tof. Ga het lezen! 

-

Auteur: Sanne Rooseboom

Illustrator: Sophie Pluim

Uitgever: CPNB / Kinderboekenweekgeschenk