Julia en de haai

“𝘒𝘸𝘢𝘮 𝘩𝘦𝘵 𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘮𝘪𝘫? 𝘐𝘬 𝘩𝘰𝘰𝘳𝘥𝘦 𝘱𝘢𝘱𝘢’𝘴 𝘴𝘵𝘦𝘮 𝘸𝘦𝘦𝘳, 𝘥𝘪𝘦 𝘥𝘢𝘨 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘬𝘦𝘶𝘬𝘦𝘯. 𝑯𝒆𝒕 𝒌𝒐𝒎𝒕 𝒏𝒊𝒆𝒕 𝒅𝒐𝒐𝒓 𝒋𝒐𝒖, 𝑱𝒖𝒍𝒊𝒂. 𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘷𝘰𝘭𝘸𝘢𝘴𝘴𝘦𝘯𝘦𝘯 𝘭𝘪𝘦𝘨𝘦𝘯, 𝘦𝘯 𝘴𝘵𝘦𝘭 𝘥𝘢𝘵 𝘱𝘢𝘱𝘢 𝘥𝘢𝘢𝘳𝘰𝘷𝘦𝘳 𝘨𝘦𝘭𝘰𝘨𝘦𝘯 𝘩𝘢𝘥? 𝘋𝘦 𝘮𝘶𝘳𝘦𝘯 𝘵𝘳𝘪𝘭𝘥𝘦𝘯, 𝘥𝘦 𝘷𝘭𝘰𝘦𝘳 𝘥𝘦𝘪𝘯𝘥𝘦 𝘢𝘭𝘴𝘰𝘧 𝘪𝘬 𝘰𝘱 𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘰𝘰𝘵 𝘴𝘵𝘰𝘯𝘥. 𝘋𝘦 𝘨𝘦𝘥𝘢𝘤𝘩𝘵𝘦 𝘸𝘢𝘴 𝘨𝘦𝘸𝘰𝘰𝘯 𝘰𝘯𝘥𝘳𝘢𝘢𝘨𝘭𝘪𝘫𝘬. 𝘌𝘳 𝘮𝘰𝘦𝘴𝘵 𝘦𝘦𝘯 𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦 𝘷𝘦𝘳𝘬𝘭𝘢𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯. 𝘔𝘪𝘫𝘯 𝘩𝘢𝘳𝘵 𝘣𝘰𝘯𝘬𝘵𝘦. 𝑫𝒆 𝒉𝒂𝒂𝒊. 𝑫𝒆 𝒉𝒂𝒂𝒊. 𝑫𝒆 𝒉𝒂𝒂𝒊.”

Dit is het verhaal van de tienjarige Julia. Het verhaal over de zomer dat ze met haar ouders en haar kat Noedel tijdelijk naar de Shetlandeilanden is verhuisd omdat haar moeder een Groenlandse haai wil vinden. Na een aantal avontuurlijke weken in hun nieuwe onderkomen begint het avontuur steeds meer een duistere storm te worden. Julia’s moeder wordt steeds fanatieker en obsessiever in haar zoektocht. Zo fanatiek, dat het hun hele gezin uit elkaar drijft. Dit wil Julia uiteraard voorkomen. Zelfs als dit betekent dat ze haar eigen leven op het spel moet zetten…

Zo, hier is ‘ie. Nadat ik het boek bij zoveel mensen voorbij had zien komen, met erg mooie woorden erover (check @mustreadbymargreet, @leesdromen @wijsmettaal, @markdeleesmeester en veel meer) moest ik er zelf ook aan geloven. Dus dat deed ik.

Julia houdt meer van taal dan van cijfers en vertelt dit verhaal dan ook met prachtige zinnen en woordkeuzes – geweldig vertaald door @maria_postema. Julia’s verhaal wordt ondersteund door schitterende grijze, zwarte en gele illustraties die zowel volledige bladzijdes in beslag kunnen nemen als slechts aanwezig zijn door middel van een klein haaitje om de paginanummering. De illustraties en de rijke tekst vullen elkaar briljant aan, zorgen er samen voor dat dit boek een echt kunstwerk en zeker één van de mooist vormgegeven boeken is die ik ooit heb gezien.

Jammer is wel dat de manier waarop Julia wordt beschreven in het verhaal niet overeen komt met de Julia van de illustraties. Hier zou je echter – als je niet erg let op hoe een karakter eruitziet en hier zelf voorstellingen bij maakt – overheen kunnen kijken, maar dit viel mij wel meteen op.

Om eerlijk te zijn was dit boek niet helemaal wat ik ervan verwacht had. Wellicht waren mijn verwachtingen veel te hoog, want dit verhaal is me door erg veel mensen aangeraden. Juist ook omdat dit boek redelijk ‘zware’ thema’s bevat, zoals psychische problemen en mentale gezondheid, want hier lees ik erg graag over. Dus ik snap helemaal dat jullie dit hebben aangeraden hoor! 🥰

Vaak voel ik bij dat soort onderwerpen er van alles bij, zoals je in veel van mijn stukkies terugziet, maar dat had ik bij dit boek jammer genoeg vrijwel niet. Al heel snel had ik door wat er aan de hand was, waardoor ik niet in spanning zat af te wachten wat er zou gaan gebeuren. Uiteraard wist ik de precieze afloop niet, maar dit maakte het verloop toch iets minder interessant voor mij.

Ondanks dat kan ik zeker inzien waarom vele mensen zo enorm lyrisch zijn over dit boek. Om de schoonheid van de zinnen en de illustraties kun je immers niet heen. Daarom kon ik gelukkig wel enigszins van dit boek genieten, maar verder raakte het me niet. Kan gebeuren!

Aan de thema’s en sommige boodschappen in het boek kunnen oudere kinderen en ook volwassen zeker iets hebben, er wellicht zelfs steun uit halen. Mentale gezondheid, avontuur, vriendschap, pesten, en veel liefde en zorg voor het milieu komen allemaal terug in dit verhaal. Samen met de prachtige illustraties zorgt dit voor een bijzondere leeservaring. Een ervaring waar je - als je wil - doorheen kunt vliegen doordat niet alle pagina’s gevuld zijn met veel tekst. Geschikt voor 10+ (maar het is, vind ik, zeker aan te raden om als ouder dit boek eerst zelf te lezen). 

-

Auteur: Kiran Millwood Hargrave

Illustrator: Tom de Freston

Vertaler: Maria Postema

Uitgever: Ploegsma