Het ministerie van Oplossingen en het spook van de Haviksburcht

Nina, Alfa, Ruben, Kai en mevrouw Vis zijn gearriveerd in Genève, bij de Internationale b̶i̶j̶e̶e̶n̶k̶o̶m̶s̶t̶ ̶v̶a̶n̶ ̶t̶u̶i̶n̶a̶r̶c̶h̶i̶t̶e̶c̶t̶e̶n̶  Conferentie van het Ministerie van Oplossingen. Ze zullen vijf dagen lang spenderen met álle Ministeries van Oplossingen ter wereld! Super vet! Er zijn verschillende workshops en tijdens één van die workshops horen ze meer over een zaak van de veertienjarige Olivia van het Zwitserse Ministerie. Het Zwitserse Ministerie werkt al een poos aan een zeer ingewikkelde, onopgeloste zaak. Op een heuvel dichtbij het hotel waar ze verblijven staat de Haviksburcht, een grote vervallen burcht die al tientallen jaren leegstaat omdat het er schijnt te spoken. Nou ja, schijnt, er zijn erg vreemde dingen gebeurd bij de burcht waar verschillende mensen getuige van zijn geweest. Het Nederlandse Ministerie besluit het Zwitserse Ministerie te helpen met de zaak zodat er weer mensen kunnen wonen. Maar het blijkt écht een heel enge plek te zijn! Terwijl ze bezig zijn met de zaak lopen de spanningen tussen de volwassenen bij de conferentie ook nog eens op. Wat is er toch aan de hand?

Ik ben altijd in de stemming voor een boek van Sanne, maar in dit boek had ik wel heel erg veel zin. Maandenlang wachtte ik op dit boek met de prachtige duistere cover. Een cover die verklapte dat dit een reuzespannend avontuur zou worden. En dat werd het. Is het!

Dit is zeker weten het bloedstollendste avontuur tot nu toe! Over een spook. Een vervallen burcht. Heel veel enge verhalen. Ruzies. Kaaskroketjes. Spanning. Mysterie. Waar Sanne ontzettend goed in is, is het nooit laten vervelen van lezers en dat komt in dit boek weer geweldig naar voren. Je kunt gewoonweg niet stoppen met lezen omdat je wil weten hoe het zit. Spookt het echt in de burcht? En zijn er Zilvermannen?

Voor mij was het alsof ik in een hogesnelheidstrein zat en weg moest rennen voor... clickers zonder dat ik kon ontsnappen, want anders ging ik dood. Maar als ik bleef zitten dus ook. Ik moet dus door. Misschien niet zo’n goede vergelijking, maar wat ik probeer te vertellen is dat het verhaal op bepaalde momenten wel vreselijk spannend en zelfs eng kan zijn.

Gelukkig zullen de meeste kinderen vast niet zulke bangeschijters zijn als ik en kunnen zij dit spannende verhaal doorkomen zonder kans op blijvende hartklachten. Al is het handig om een kind dat niet van spoken houdt dit boek niet alleen en heel laat op de avond in een donker huis te laten lezen. Ik spreek uit ervaring. Al ben ik wel 25.

Hoewel ik het verhaal dus behoorlijk spannend vond, heb ik er ontzettend van genoten. Het was heerlijk om weer een aantal uren in het Ministeriewereldje te zijn ontsnapt en te denken aan welke snacks ik na het lezen zou gaan eten. Mijn favoriete karakter was dit keer Alfa, maar daar ga ik lekker niet te veel over vertellen voordat ik dingen verklap. Behalve dan dat ik haar mega stoer vind.

Dit is alweer het vijfde deel van de heerlijke (en mega populaire!) serie. Ondanks dat het deel uitmaakt van een serie zou je het boek ook los kunnen lezen, maar het is natuurlijk veel leuker en ontzettend aan te raden om de avonturen vanaf het begin te ervaren. Vind ik dan, want de kinderen die langskomen voor mijn advies op mijn werk vinden het ook helemaal prima om na deel één in deel drie of vier te starten. Gekkies.

Zelf vind ik het wel een beetje jammer dat bijna alle boeken ook los te lezen zijn. Na het vorige deel had ik namelijk heel erg gehoopt op een uitgebreid verhaal over Kai, want er waren nogal wat dingen aan het licht gekomen waar ik enorm nieuwsgierig van werd. Maar daar is het nog zeker niet te laat voor, want ik verwacht dat er nog wel een deel komt. Toch? Please @sannerooseboom 🥺. En anders kan ik me er ook heel goed bij neerleggen al je iets over martelwerktuigen of gekke ziektes schrijft hoor. Of gewoon iets anders. Zolang je maar niet stopt met schrijven. Nou, dit was mijn stukkie. Dag.  

-

Auteur: Sanne Rooseboom

Illustrator: Mark Janssen

Uitgever: van Goor