De Meestervervalser

'𝘈𝘭𝘴 𝘫𝘦 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘴𝘤𝘩𝘪𝘭𝘥𝘦𝘳𝘵, 𝘬𝘳𝘪𝘫𝘨 𝘫𝘦 𝘨𝘦𝘯𝘰𝘦𝘨. 𝘎𝘦𝘯𝘰𝘦𝘨 𝘰𝘮 𝘫𝘦 𝘮𝘰𝘦𝘥𝘦𝘳 𝘣𝘭𝘪𝘫 𝘵𝘦 𝘮𝘢𝘬𝘦𝘯. 𝘎𝘦𝘭𝘰𝘰𝘧 𝘮𝘪𝘫 𝘮𝘢𝘢𝘳,' 𝘨𝘳𝘪𝘫𝘯𝘴𝘵 𝘎𝘦𝘳𝘳𝘪𝘵.

𝘐𝘬 𝘨𝘦𝘭𝘰𝘰𝘧 𝘩𝘦𝘮.

Bij Bilal thuis zijn ze arm. Het soort arm dat je niet naar school kunt als je schoenen stuk zijn en waarbij je zonder gevulde maag naar school moet omdat er geen geld voor eten is. Bilal zijn moeder doet haar best om genoeg geld te verdienen om goed voor Bilal en Aya, Bilal's babyzusje, te zorgen. Dit doet ze door te werken in het café van Gekke Gerrit, die ook hun huisbaas is.

Door het vele werken moet Bilal vaak op Aya passen. Gelukkig voor hem ontmoet hij daardoor Sterre, een meisje dat naast dat ze heel aardig is ook nog rijk blijkt te zijn en een moeder heeft die directeur is van een museum. Bilal kan vreselijk goed tekenen en wordt door Sterre en haar moeder aangemoedigd om mee te doen aan de tekenwedstrijd in het museum. Wanneer hij daarvoor oefent blijkt niet alleen dat hij geweldig kan tekenen, maar ook dat hij heel goed kunstwerken kan namaken. Dat talent valt goed in de smaak bij Gekke Gerrit, maar Gekke Gerrit wordt niet voor niets gek genoemd...

Het duurde even voor ik dit verhaal ècht begon te waarderen, maar toen dit lukte (en ik sommige stukken weer herlas) zag ik in hoe belangrijk en mooi dit boek is. Wat vind ik het ontzettend fijn dat er in boeken aandacht wordt gegeven aan armoede. In Nederland zijn er vele kinderen die leven zoals Bilal, maar dit wordt lang niet altijd door kinderen beseft. Dat er thuis geen geld is voor brood, een cadeautje op een verjaardagsfeestje, nieuwe gymschoenen, merkkleding. Niet dat kinderen zich elke dag bezig moeten houden met problemen, maar waardevol om eens in het hoofd van een kind te duiken dat in een thuissituatie zit waar ze het totaal niet breed hebben is naar mijn inziens wel erg waardevol.

Ieder kind mag er zijn, of je nou arm of rijk bent. Of geen van beide. De acceptatie daarvan komt heel goed terug in dit verhaal. Bilal vindt het grote huis van Sterre prachtig, maar zijn thuis met zijn moeder en Aya is voor hem ook genoeg. Sterre maakt geen opmerkingen over het gebrek aan geld of aan hoe Bilal er uitziet - want dat hij niet in de modernste kleding loopt is wel duidelijk - en is erg begripvol over Bilal's situatie. Heel mooi om te lezen dat het ook zo kan, want in de realiteit ontbreekt dit stukje begrip voor elkaar nogal vaak wel.

Dit boek nodigt erg goed uit om met kinderen te spreken over armoede, maar ook over mensen die misbruik maken van anderen hun situatie. Hoe kun je hier iets tegen doen? Hoe kun je als kind voor jezelf opkomen? Bij wie kan je terecht? Thema's die erg belangrijk zijn om bespreekbaar te maken.

Het verhaal leest ontzettend vlot weg, heeft korte zinnen en bevat veel avontuur waardoor kinderen er waarschijnlijk doorheen zullen vliegen. Heel fijn dat dit boek een thematitel is van de @kinderboekenweek! 

-

Auteur: Annemarie Jongbloed

Illustrator: Wendy Panders

Uitgever: Ploegsma