Klokslag middernacht op de eerste dag van december wordt de vijfjarige Finn bevroren aangetroffen in het stadspark op een ijsvoetstuk. De dokter zegt dat zijn hart klopt, maar niemand kan hem wakker maken.
Finns grote zus, Bianca, vermoedt dat het prachtige zilveren boek dat Finn uit de bibliotheek heeft gekregen er iets mee te maken heeft, maar het mysterieuze boek is verdwenen en niemand wil naar haar luisteren. Op twee december worden er twee kinderen bevroren in het stadspark gevonden, op de derde dag volgen er drie… Nu er steeds meer Ijskinderen worden aangetroffen realiseert Bianca zich dat ze nu echt iets moet doen!
Ze komt er snel achter dat er een verband zit tussen de rare vreemdeling met een hoge hoed en de zilveren boeken, maar het hoe en wat is iets dat ze in haar eentje moet uitzoeken omdat nog steeds niemand haar gelooft. De zoektocht naar de waarheid brengt Bianca naar een fantastisch winterwonderland, Winterdam, waar niet alles is wat het lijkt...
Kan Bianca een manier vinden om haar broer en de andere IJskinderen te redden voordat ook hun harten zullen bevriezen?
Een ijskoud verhaal vol magie, avontuur en een prachtige winterse wereld. Wat zou ik graat wat tijd in Winterdam willen doorbrengen, zeg! De attracties, het plezier, het gebrek aan zorgen en de totemdieren die daar rond lopen lijken me heerlijk. Oké er zitten wel wat consequenties aan, maar voor een paar dagen lijkt het me heerlijk! Lekker glijden, schaatsen, sneeuwballen gooien, tijd doorbrengen met het dier dat altijd bij me wil zijn en me lekker niet druk maken om dingen. Hoe fijn is dat?
Wat ik wel erg jammer vind was de sfeer (met de daarbij behorende boodschap) die tegen het einde naar voren kwam. Vanaf het begin waande ik me in een fijn, winters avontuur, maar dat veranderde toen het verhaal op zijn einde liep. Voor mij was dat best wel sfeerbepalend en ik vond het nogal irritant dat het uit het niets zo ging. Verder heb ik me echt fijn vermaakt met de sprookjesachtige winterse sfeer, dus ik doe gewoon alsof het anders is geëindigd. Probleem opgelost!
Tenminste, nu ik het opschrijf wel. Toen ik het einde las was ik er echt bloedchagrijnig over. Als het niet zo was gelopen had ik op mijn bekende enthousiaste wijze nog veel meer over dit boek kunnen vertellen, maar vandaag moeten jullie het hiermee doen. Persoonlijk is mijn stukkie in elk geval wel. 😁
-
Auteur: M.G. Leonard
Illustrator: Penny Neville-Lee
Uitgever: De Fontein