Billie en Bobbie willen een like

Beroemd worden op YouTube is de grote droom van Billie en Bobbie. Alleen hebben ze daar wel likes voor nodig. En natuurlijk een kanaal. Echter weten ze nog niet zo goed hoe YouTube werkt, maar dat komt vast goed! Billie en Bobbie melden zich na hun fantaseersessie meteen af van school bij directeur Snotsliert. Vervolgens schakelen ze de hulp in van Billies nichtje, de bekende vlogger Steffi, en starten de twee vrienden starten hun eigen YouTube-kanaal en beginnen filmpjes op te nemen. Maar keer op keer loopt het volledig uit de hand waardoor Billie en Bobbie in allerlei bizarre situaties belanden... En likes? Nope. Integendeel. Maar ze geven niet op!

Precies een jaar en 1 dag geleden hoorde ik voor het eerst over Billie en Bobbie. Van de zoons van Jeroen. In had de eer om ze rond te mogen leiden op mijn werk en daarbij werd ik constant gebombardeerd door zinnen als: 'Billie en Bobbie is echt heel erg grappig!', 'Billie en Bobbie zijn echt heel grappig en vies.', 'HAHAHA Billie en Bobbie', 'Oh dit doet me echt denken aan iets wat Billie en Bobbie beleven. Daar kom je nog wel achter maar het is zo grappig!', 'Dit zou helemaal uit de hand lopen als Billie en Bobbie dit zouden doen.', 'BILLIE EN BOBBIE BILLIE EN BOBBIE BILLIE EN BOBBIE!'. Het maakte niet uit of we in de bibliotheek stonden, aan het lunchen waren, bij de 3Dprinters stonden, of in het strip/animatiemuseum waren: Billie en Bobbie waren er overal bij. En ik mocht er verder niks van weten. Behalve dus dat het ontzettendmegahilarisch zou worden. Maar me iets meer vertellen? Ho maar. Vanzelfsprekend was ik reuzebenieuwd naar het duo. Dus ik vond het heel tof om het boek eindelijk te kunnen vasthouden.

Het boek is groot. En best zwaar. Wat ik heel tof vind, want zo kreeg ik meteen het gevoel dat ik iets heel speciaals ging lezen. Een gevoel dat ik natuurlijk al sinds vorig jaar maart had, maar wat zeker werd versterkt door het uiterlijk van het boek. Eerst bladerde ik er even doorheen, want ik was erg benieuwd hoe het eruit zou zien. Ondanks dat ik nog geen details over het verhaal mocht horen vertelde Jeroen wel dat ze druk bezig waren met de vormgeving. Met de verdeling tussen tekst en illustraties. En die verdeling is wat mij betreft perfect. De geschreven tekst over Billie en Bobbie's avonturen wordt rijkelijk ondersteund door aantrekkelijke illustraties, maar er is ook heel erg veel (rijke) tekst. Iedereen kent natuurlijk de welbekende 'graphic novels' die zijn geschreven voor deze leeftijd (bv. De Waanzinnige Boomhut en Dog Man), maar dit boek bewijst dat je kan schrijven over bizarre gebeurtenissen met veel (vieze) humor die perfect aansluiten bij kinderen en dat je toch een verhaal kan neerzetten met veel inhoud en rijke taal. Ik vind dat echt fantastisch! Dit boek zou zoveel meer gepromoot moeten worden!

Billie en Bobbie beleven bizarre gebeurtenissen die in het echt niet zo zouden gebeuren (al weet je het natuurlijk nooit helemaal zeker), maar toch blijft het erg dichtbij de realiteit. Het voelt echt. De ideeën en lijstjes die ze hebben bedacht doen me denken aan mijn eigen jeugd, waarin ik samen met mijn destijds beste vriendin de meest gekke plannen ging uitvoeren. En net zoals Billie en Bobbie dachten wij ook dat het allemaal zou lukken en dat iedereen het fantastisch zou vinden. Dat we beroemd zouden worden vanwege onze fantastische ingevingen. Wij zijn niet beroemd geworden, maar wie weet dat het Billie en Bobbie wel gaat lukken! Ik hoop het wel, want ze hebben een fantastisch lijstje van dingen die ze willen kopen als ze duizend miljoen triljoen euro zouden hebben. Dat gun ik ze allemaal. Net als dat ik hoop dat ze nooit de bipshik zullen krijgen.

Humor speelt een grote rol in het verhaal. Overal zie je het in terug. In de namen van bepaalde personages, in gesprekken, in problemen (en oplossingen), in de waarschuwingen, in de uitleg van het (geniaal bedachte) slimme mannetje en sowieso in alle illustraties. En vooral bij de regering. Mijn favoriete deel van dit verhaal speelt zich af in de lange gang waar alle ministeries zich bevinden. Bijvoorbeeld, het ministerie van: Waardeloze Ideeën, Gesloten Deuren, Positieve Spreuken, Rare Gedachten, Internettrollen, Knuffelende Oma's, Jaknikkers, Geheimen en Ongebruikelijke Spellen. Briljant! Uiteraard verdient het ministerie van Te Veel Ideeën het om even apart genoemd te worden, want daar werkt een extreem knappe, aardige, toffe en slimme man. Die boeken schrijft waar je ontzettend handige dingen mee kunt doen, zoals pingpongen of ervoor zorgen dat de tafel niet meer wiebelt. Wat wel jammer is, is dat de schrijver de agressieve kabouters met hakbijlen, eekhoorns met zwaarden en elfen met pijl-en-boog niet heeft laten komen. Hopelijk in een volgend verhaal. 😁

Over heel veel hoofdstukken in het boek zou ik wel meer kunnen vertellen, bijvoorbeeld wat ik van de streken van de jongens en meiden vind, of hoe geniaal ik de oplossing van de arme kinderen die een week zonder schermpjes moet lezen vind, maar eigenlijk moet ik net zoals de zoons van Jeroen mijn mond verder houden. Het gewoon een verrassing laten zijn. Een grappige verrassing. Hilarisch. Een HAHAHA-ervaring. Dus ik zeg nu alleen nog maar: BILLIE EN BOBBIE, BILLIE EN BOBBIE, BILLIE EN BOBBIE! En: dit is een hilarisch boek voor beginnende lezers en moeilijke lezers vanaf 8 jaar, en eigenlijk ook gewoon voor iedereen die graag lacht. Dag! 

-

Schrijver: Jeroen van Berckum

Illustrator: Zoë Claessens

Uitgever: Clavis